هنر قرن ۱۷و نیمه ۱۸میلادی متعلق به باروک است.
ریشه این کلمه احتمالا از واژه بارُکو ایتالیایی به معنی «مروارید»صیقل نیافته بود.
•ویژگی ها:
پرهیز از خطوط مستقیم،استفاده از تزیینات و تجمل فراوان در معماری.
استفاده از رنگ های درخشان به خصوص رنگ طلایی،دودگری میز و صندلی،تزیینات فراوان در هر زمینه هنری(کالسکه های پر زرق و برق و پر تجمل اشرافی)
نقاشی سقف کاخ ها و کلیسا ها از خصوصیات مهم این سبک به شمار می روند.
آزادی در طراحی ،شمار زیاد شکل ها و در آمیختگی آنها /
•موسیقی باروک:
بیش تر برای کلیسا و دربار ساخته میشد.اپرا با صحنه های پرشکوه و مجلل در این دوره رونق یافت.از جمله هنرمندان این دوره(باخ،کلودیو مونته وردی،ویوالدی)
•ادبیات باروک:
پُر است از صنایع ادبی چون تشبیه ،مجاز،کتاب و استعاره .
نمایشنامه ها و ادبیات این دوره سرشار است از جادوگران و الهه های مسخ شده.
موجودات افسانه ای بیش‌ترین نقش را در ادبیات این دورت دارا بودند.
•مجسمه سازی باروک:
از ایتالیا آغاز شد.
استفاده از عناصر تزیینی و نمایان کردن هرچه بیش‌تر فواره ها و آب نماها.
تلاش پیکره سازان عصر باروک این بود که حرکت را در آثار خود بیافرینند.
مجسمه های کلیسا از جنس مرمر و برنز و رخام بود.
